Gołąbki z kaszą pęczak i grzybami suszonymi - pyszne vege i garstka dobrych wiadomości o grzybach

 

Sezon za nami.

Grzybków nazbieraliśmy? No nazbieraliśmy. To najwyższy czas robić z nich pyszności. Nie dość, że smakowite, to pełne zdrowia. 

Nareszcie, po latach wysłuchiwania bzdur o braku wartości grzybów (poza smakowymi) naukowcy zabrali się rzetelnie za temat i już od paru lat raczą nas znakomitymi wieściami o wspaniałych właściwościach prozdrowotnych naszych smakołyków.

Wiejska kwarantanna - #zostanwdomu

Było cicho i spokojnie... A tu psikus taki. Koronawirus. Przyleciał, przyjechał, no bo raczej nie przyszedł. Przypłynąć ewentualnie mógł.

Krokiety z grzybami

Zbieraliśmy, czyściliśmy, sortowaliśmy i zabezpieczaliśmy  nasze z trudem uzbierane grzybki. Teraz możemy odebrać nagrodę. Czyli coś pysznego, idealnego na zimowe dni. Np na karnawałowe spotkanie w gronie przyjaciół.

Kolorowe przedzimie?

Myślicie, że w naszej ukochanej części Europy są tylko cztery pory roku? Takie tylko cztery i już? A nie do końca. W naszym kraju nic nie musi być proste ☺️

Niby są normalne cztery, lecz mają swoiste, tzw uzupełniające, podkategorie. 

-zima

-przednówek

-przedwiośnie

-wiosna

-lato

-polecie

-jesień

-przedzimie

Wigilia, Święta troszkę inaczej

Kochani - życzę Wam bardzo tego wszystkiego, co stanowi o pięknie i radości życia. Nie zapominajmy o jego małych, diamentowych okruszkach - cieple i bliskości kochanej osoby, zdrowiu, spokoju, zauważaniu czegoś niby nieistotnego, co jednak samo w sobie bywa cudem natury. Tak jak my wszyscy nim jesteśmy. Ściskam serdecznie I dziękuję, że czasem po takie okruszki tu zaglądacie.

Mały przerywnik sarenkowy

Miałam zadać zagadkę, ale i tak nikt nie zgadnie, gdzie dziś spotkałam te piękne, kruche stworzenia, którym strzeliłam fotkę. Zazwyczaj widujecie je na moim blogu pod lasem, na polach, tak jak na przykład tu.

A tymczasem dziś odwiedzając Rodziców w Warszawie na Chomiczówce dostrzegłam z okna klatki schodowej coś dziwnego między blokami. Oczywiście szybciutko zbiegłam na dół. Wytrenowanym krokiem starego Indianina dyskretnie podeszłam pod ogrodzenie osiedla i zobaczyłam... trzy cichutkie trusie, które zapędziły się między blokowiska a garaże.

Na skrawku "ziemi niczyjej" rośnie jakieś chabaziowisko, pełne śmieci, pudeł i innego syfu. I tam moje piękne sarny usiłowały wyskubać sobie coś smacznego. Dobrze, że ten ugór nie jest ogrodzony i ma jakąś sieć połączeń z Puszczą Kampinoską. Ale i tak łzy mi stanęły w oczach. Odeszły dość szybko. I dobrze, uciekajcie moje piękne. Do puszczy, do lasu... do siebie. 💚

Prawdziwkowe Mazury - grzyby 2019

Nie było grzybów, nie było deszczu. Pełne suchego pyłu powietrze dusiło całymi dniami. Jak nic - już po grzybach. Kolejny rok ☹️

Przerwa techniczna - przepraszamy za usterki grzybowe 😩

Z powodu nagłego, nienormalnego i wielkiego pojawu, wysypu i zasypu  grzybów ogłaszam chwilę oddechu. Na razie parę fotek :) . A jeszcze tydzień temu nie wierzyłam... Czasu brak. Serdeczności ♡ 

Czekam na grzyby ⏰

Kap, kap, kap... Śnią mi się grzyby. Prawdziwki. Piękne, młode, twarde i zimne jak kamienie. Całe polany, całe kosze.

Powoli do mojego snu wkrada się jawa. Kap, kap... 

Rowerki, spacerki, widoczki, obłoczki...

Bywa, że zapominamy o przyjemnościach które mamy pod nosem i na wyciągnięcie ręki. Bo po prostu są. Dostępne. W każdej chwili, więc powszednie takie. Z wieloma rzeczami tak bywa.

Ostatnio odkryłam tę zapomnianą przyjemność w rowerze. W takim niby zwykłym, a jakże cudownym wynalazku stojącym sobie w garażu.

Koncert na żabich stawach 🎵

Koncert na żabich stawach. Przyznacie, że brzmi to jeśli nie poetycko, to trochę bajkowo. Że niby jakiś Pan Ropuch. I zaklęty w żabę przepiękny królewicz... Wokół unoszą się elfy wprost z testu Rorschacha z najpiękniejszego odcienia atramentu.

W welonach mgły poukrywały się czarodziejki ze swoimi różdżkami.... 😉 Uuups, chyba mnie poniosło w "...rajską dziedzinę ułudy, kędy zapał czyni cudy" jak pisał wieszcz.

Powrót blogerki marnotrawnej na łono internetu

Jakby to powiedzieć... Wszystkim, którzy mimo wielodniowej ciszy zaglądają na mojego bloga (dostaję wiadomości i widzę w statystykach - dziękuję) należy się wyjaśnienie. Kolejność wydarzeń była taka:

Zawał

szpital
krótki relaks domowy
szpital rehabilitacyjny.

I w końcu jestem na mojej wsi wytęsknionej. A że rehabilitację też miałam praktycznie na wsi (podlaskiej), więc mam trochę materiału do wpisów.

Łabądek ze zdjęcia będzie miał całą swoją opowieść. Tylko muszę się troszkę ogarnąć, poukładać itd, ale będę już pisać i wrzucać foty w miarę regularnie 😊

Pozdrawiam Was serdecznie!

Plotkary

- Nuuudy, kochaneńka, nudy!

- Oj, tak tak, nudy, moja miła. A gdzie Ta Z Aparatem? Popozowałabym sobie.

- Ta Z Aparatem? Zabrali ją z 10 dni temu. Takim wieeelkim, białym autem. Zrobiła jakiś... kawał...? Czy zawał...? 

- To wiem, ale już ją tu widziałam.

- Świetnie! Zaniesiemy jej orzeszka, niech robi tę sesję, bo nuuudy :)

Przepraszam wszystkich, którzy czekali na coś nowego w okolicy Świąt, jak obiecywałam. Niestety, jak wiadomo "człowiek strzela, Pan Bóg kule nosi"... Już niedługo, w czerwcu, wracam i do wiewiórek, i do ptaszków, a przede wszystkim do Was ☺️

Wiosenne archetypy

Siedzą w głowie każdego z nas. Jedne obserwujemy co roku, czekając na tę najmilszą porę.

Konserwa, mielonka, kiełbasa ze słoika, jak zwał, tak zwał...

Gdy człek na wiosnę "zarobiony" z tymi podwórkowymi zajęciami, akurat może mu się przydać przepis na znaną, swojską, ekologiczną konserwę. Zresztą nie tylko wtedy - zawsze!
Trochę roboty i zawsze można sięgnąć do lodówki czy piwniczki po coś szybkiego i pysznego. Zdrowego i treściwego. Czyli naszą słoikową mielonkową konserwę 😃

Wiosna, ech że, Ty!

Powtarza się to regularnie, jak w zegarku co rok. Przychodzi pewien dzień - rozświetlony, pachnący i ćwierkający wiosną. Wiosną na którą tak czekaliśmy, narzekając i psiocząc na jesień czy zimę. Na te pluchy i zawieruchy, na temperatury byle jakie, na słoneczne braki.

Mazowiecka zima...

Już wiem. Po tym sezonie zimowym sama doszłam do tego, skąd nazwa krainy, w której obecnie żyję - Mazowsze. Mazowsze od MAZać. Od mazi.

Zimy lepsza odsłona

Dawno nie pisałam. Ostatnio o "zbyt ciepłej i słonecznej jesieni"... 😃. No to dwa dni po opublikowaniu wpisu życie mi pokazało, że tak dobrze być nie może. No po prostu nie może i koniec. I łupnia dostałam!

Czerwone złoto, czyli zakwas na wigilijny barszczyk

Takie to niepozorne, bulwiaste, szarawe od ziemi w której rosło, takie... zwyczajne. Mowa oczywiście o buraczkach. 

Jesień w górach i na nizinach z grzybkami w tle

Dziwna ta jesień, dziwna jakaś. Zazwyczaj w listopadzie człowiek miałby pretekst, by sobie normalnie ponarzekać (cytując klasyka - "czasami człowiek musi, inaczej się udusi"). Że zimno, że plucha, że słońca mało, że ponuro.