Kap, kap, kap... Śnią mi się grzyby. Prawdziwki. Piękne, młode, twarde i zimne jak kamienie. Całe polany, całe kosze.
Powoli do mojego snu wkrada się jawa. Kap, kap...
No pada. Normalny, spokojny deszcz. Nie żadna poprzedzana nawalnym wiatrem krótkotrwała ulewa, lecz prawdziwy, piękny, rzęsisty lecz łagodny deszcz. Ten piękny, wytęskniony.
W ostatnich dwóch miesiącach przeszły ze trzy czy cztery ulewy. Takie wręcz bombardowanie deszczem, który przybiegł, przebiegł i pobiegł dalej.
Spragniona, spieczona ziemia nawet nie nadążała go wchłaniać, bo po jej skamieniałej skorupie krople szybko ześlizgiwały się, łączyły w strumyczki, które równie szybko znikały.
No tęskniłam za tym. Za zielonym, głębokim, elastycznym mchem i kropelkami spadającymi z gałązek za kołnierz. Za głębokim oddechem oczyszczonego powietrza. Spokojny, długi deszcz spowodował, że nawet koleiny na naszej wsi wyglądają prawie jak opisywane niedawno Żabie Stawy.
Wymęczona afrykańską pogodą, chowająca się po najchłodniejszych kątach przyjęłam deszcz i ochłodzenie ze szczerą radością.
Są tacy, którym słońca i temperatur wciąż mało, ale są i tacy, którzy mnie zrozumieją natychmiast - grzybiarze 😃
Każdy mieszkający w dotkniętych suszą okolicach i zainteresowany tym "sportem", od dawna ze zgrozą obserwuje totalny brak grzybów wszelkiego rodzaju. Pominę tu pojedyncze przypadki znalezienia paru prawdziwków w jedynym miejscu pod dębem w śródpolnej brzezinie,
czy też napotkanie paru wyrośniętych podgrzybków, które przetrwały schowane w głębokim mchu lub też przytulone do północnej strony pnia.
Jeden na kilkaset kroków... Niektóre prawie ususzone, ale jędrne i zdrowe.
Przypomina to umierającą jabłoń, która wydaje jeszcze pojedyncze owoce. W ubiegłym roku jeszcze gorzej było, w tym mam przynajmniej słoiczek suszonych.
Tylko naprawdę bardzo mało wszystkiego... ☹️
Nawet ze zdjęciami jestem "do tyłu", bo na "spacerki, rowerki" chodzić mogłam dopiero tuż przed zmierzchem, bo za gorąco.
Wszelkie sarny, łosie, zające chowają się w tych naszych małych laskach wystraszone warczącymi kombajnami, traktorami i tabunami ludzi na jesiennych polach.
Za to natknąć się można na całkiem przystojnego młodego byczka...
I tak czekam. Po deszczach. Na przyszły tydzień - po pełni.
Na takie coś jak tu :)
i tu
Niech tylko jeszcze popada.
Darz grzyb!!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz